Ilość wyświetleń: 1658
71. rocznica wybuchu Powstania Warszawskiego przypada 1 sierpnia, w sobotę. Tego dnia o 17:00 w Stargardzie rozlegną się głosy wszystkich syren alarmowych.
W odpowiedzi na apel Wojewody Zachodniopomorskiego, również w naszym mieście będzie można przyłączyć się do uczczenia pamięci Powstańców Warszawskich. Dla podkreślenia wagi tego historycznego wydarzenia prosimy o zachowanie minuty ciszy oraz wstrzymanie ruchu ulicznego.
W piątek, 31.07., odbędzie się koncert „Bóg. Honor. Ojczyzna.”, nawiązujący również do wydarzeń z 1 sierpnia 1944 roku. Przed publicznością wystąpią: Dariusz Maleo Malejonek, Kasia Malejonek, Cantore Gospel i AltOS. Artyści wykonają piosenki z płyt „Morowe Panny”, „Panny Wyklęte” i „Panny Wygnane”. Początek o 20:00 na małej scenie SCK (ul. Piłsudskiego 105 – wejście od strony sądu). Wstęp bezpłatny. Organizatorem koncertu jest Stargardzkie Stowarzyszenie Muzyczne Cantore Gospel.
Grafika: Muzeum Powstania Warszawskiego
UM - 31-07-2015
Artykuły powiązane:
1.
Przewala się coroczna dyskusja „w temacie zwycięskiego powstania 44”. Człowiekowi wysłuchującemu „obecnie stosownych wspomnień”, wyczytującemu nieustannie uzupełniane w portalach rewelki robi się słabo. Niestety, coraz mniej faktów i zdarzeń się zgadza. W latach 60. wielokrotnie odbierałem zeznania od dwóch uczestników zrywu. Pierwszy, wówczas dwudziestoletni, był żołnierzem Starówki, żadnym tam bojownikiem Szarych Szeregów. Kilkakrotnie ocierał się o płk Chruściela, komendanta Okręgu Warszawskiego AK. Dowódca był stronnikiem zrywu - to „Monter” podpisał rozkaz „W” i to on ustalił godzinę 17… Klęska militarna: 20 tys. młodzieży, harcerzy i dzieci plus ok. 180 tys. cywilów, spalone miasto, bezmiar zniszczeń. „Z Pragi - powtarzał - z odległości 6 km w morzu gruzu widziałem kikuty Dworca Głównego!” Po dwóch miesiącach bezprzykładnych ofiar „zwycięstwo” poddał Bór-Komorowski. Grzegorzewski, mieszkaniec szczecińskiego Pogodna, pracownik stargardzkiej „budowlanki” opowiadał m.in. o wędrówce kanałem i deklarowanej pomocy księcia Radziwiłła. Synowie pana Zbyszka, dobrze znający powstańcze dzieje ojca, mieli serdecznie dość heroicznej victorii… Drugim obserwatorem zwycięstwa był dyrektor handlowy PSS Kwiatkowski, świadek niepojętej rzezi na Woli. Oderwany od przygotowywanego pociągu pancernego pod Warszawą, pan Wincenty przeżył niewyrażalną masakrę ludności cywilnej - 40 tys. istnień! Kilka razy w kinie „Ina” podziwiałem wspaniałe aktorki, Szaflarską i Mrozowską. Dociekałem sensu w obrazie Wajdy, stawiającym człowieka na nogi „Kanał” z Glińskim i Janczarskim. Za Kurnakowiczem w „Robinsonie warszawskim” jeździłem do „Colosseum” nad Odrę. W radio - rzadko bo rzadko puszczano poruszające „Warszawskie dzieci”, no i pośrednia rzecz o powstaniu: „Ziele na kraterze” Wańkowicza. O co mi chodzi? Jak to jest, że po siedmiu dekadach lat, mimo funkcjonowania Muzeum Powstania Warszawskiego, podobno bardzo interesującego, nie potrafimy zdefiniować istoty zawłaszczanej przez polityczną prawicę masakry 1944?
da Videk (81.190.33...) 01-08-2015 11:34
2.
napisz jeszcze, że ten gnój Stalin, to był chłop na chwał! czekał i się przyglądał, żeby wybrać najlepszych żołnierzy... a tymczasem w Paryżu, w wręcz równoległym powstaniu przebiegło to zupełnie inaczej, ...twu! przecież tam stalinowskich przyczółków nie było! no to jak?
______________ (89.229.103...) 05-08-2015 03:38
3.
Zarzucamy innym zmienianie historii a sam spotykam się coraz częściej ze zwycięstwem podczas Powstania Warszawskiego. Ten tragiczny okres jest niejednoznaczny i trzeba go rozpatrywać na kilku poziomach. Politycznym, gdzie dowódcy podjęli błędną decyzję opierając się na jakiś dziwnych przesłankach. Liczyli na wejście wrogiej Polsce Armii Czerwonej, tylko idiota może liczyć na takie posunięcie wroga. Stalin dobrze wiedział jak się zachować w tej sytuacji. Poczekał aż Niemcy zniszczą Polską Armię w Warszawie i przy okazji sami się osłabią. Po co Stalin miałby wchodzić do Warszawy i robić porządek!? Nie ma racjonalnego uzasadnienia. Dlatego nasi "geniusze" w generalskich mundurach zdewastowali całe miasto, wybili pokolenia młodzieży i ludność cywilną która chciała po prostu żyć.
Innym poziomem jest zryw ludzi młodych i wojska które nie miało oglądu sytuacji politycznej i wojskowej. Oni po prostu walczyli o swoją Polskę licząc na zwycięstwo z okupantem. Im należy się chwała za ich postawę.
Kolejny poziom to ludność cywilna która najnormalniej chciała żyć w mieście i funkcjonować, ta została w obecnym dyskursie rozmów o Powstaniu całkowicie olana i nie docierają ich relacje do ogółu społeczeństwa. Ich słowa odebrane by były jako brak bohaterskiej postawy.
Wojna się skończyła, nadeszły nowe czasy, Warszawa zdewastowana. Zaczęto z innych polskich miast zwozić materiały do Warszawy, wysiłkiem całego powojennego pokolenia odbudowywano stolicę kosztem innych miast które były rozbierane. Ludzie którzy mają obecnie po 60-70 lat pamiętają jak zrzucali się na odbudowę stolicy, gdyż w czasach PRL odciągano im od pensji na Społeczny Fundusz Odbudowy Stolicy. Takie konsekwencje były tego genialnego posunięcia dowódców AK. Dowódcy AK teraz są wychwalani pod niebiosa jako bohaterowie, a powinni odejść w najlepszym wypadku w zapomnienie...
qwertyuiop (37.47.38...) 05-08-2015 09:53
4.
no właśnie... a najgorsze, ze oponentami są najczęściej ci, którzy wychwalali poprzedni ustrój w Polsce, bezpośrednio zaprowadzony przez gnoja Stalina.
_____________ (89.229.103...) 06-08-2015 04:01
5.
*** stalina ale powstanie przegrane ludzie zginęli to co tu świętować głupi naród,co świętuje przegraną za podatnika kasę udają patriotów a na drugi dzień okradają biją gwałcą i podnoszą rodakom podatki hehehe i poniki stawiają
bieda (91.226.236...) 17-08-2015 19:16
