Ilość wyświetleń: 3986
Dzisiaj obchodzimy w Dzień Ziemi. Niestety mieszkańcy nadal nie wiedzą, w jakim zakresie ich gminy
zarządzają odpadami. Wskazując, że poza obowiązkami, obywatele mają również prawa,
Fundacja Nasza Ziemia rusza z 22. edycją Sprzątania Świata pod hasłem „Wyprawa –
PoPrawa”.
Z dniem 1 lutego 2015 roku weszła w życie kolejna zmiana ustawy o utrzymaniu czystości i
porządku w polskich gminach. Po zmianach „ustawy śmieciowej” to gmina jest odpowiedzialna za
odbiór i utylizację odpadów komunalnych oraz czystość w gminach. Kolejna nowelizacja
porządkuje system, ale świadomość społeczna dotycząca praw i obowiązków tak urzędów gmin,
jak i mieszkańców jest nadal niewielka. Dlatego, poprzez akcję Sprzątania Świata – Polska 2015,
pod hasłem „Wyprawa – PoPrawa”, Fundacja Nasza Ziemia chce zwrócić uwagę na rolę, jaką
każdy może odegrać w tworzeniu i funkcjonowaniu systemu gospodarowania odpadami
komunalnymi.
Ważne jest, abyśmy wszyscy wiedzieli, że poza obowiązkami, mamy również prawa oraz umieli i
chcieli z nich korzystać. Możemy na przykład monitorować, jak działają firmy wywożące odpady,
czy nie powstają dzikie wysypiska lub lokalizować zaśmiecone miejsca i zgłaszać to swojemu
urzędowi gminy. To proste działania, które każdy z nas może wykonywać nawet podczas wypoczynku – choćby na rodzinnej wycieczce rowerowej.
- Pomocna będzie w tym przygotowana przez Fundację aplikacja mobilna rEKOnesans –
komentuje Sławek Brzózek, Prezes Zarządu Fundacji Nasza Ziemia.
Aplikacja zostanie uruchomiona dzisiaj, 22 kwietnia z okazji Światowego Dnia Ziemi. Dzięki
aplikacji mobilnej „rEKOnesans”, każdy będzie mógł przeprowadzać zwiady w terenie, służące
zbieraniu informacji dotyczących utrzymania czystości i porządku w gminach oraz sygnalizować
problemy takie, jak:
• brak koszy na odpady
• dzikie wysypiska
• śmieci na poboczach dróg
• brak pojemników do segregacji
Aplikacja przybierze formę gry, zabawy zawierającej m.in. licznik kilometrów spędzonych na
patrolowaniu otoczenia, a także część poradnikową „Świadomi w środowisku” z informacjami o
tym, jak można włączyć się w współtworzenie lokalnego systemu gospodarki odpadami.
Stworzona zostanie również baza kontaktów do osób bezpośrednio odpowiedzialnych za
gospodarkę odpadami w danym urzędzie gminy lub do jednostek, którym gmina przekazała te
zadania.
MM - 22-04-2015
Artykuły powiązane:
Reklama
1.
Dzień Ziemi wybrzmiewa niczym zwiastun świadków Jehowy, zapewniających, że nazajutrz po przebudzeniu ludzkość czeka tysiąc lat sprzątania zaśmieconej niedoli. Oto kolejny głos wołającego na puszczy, nieustanne utrapienie kwartetu ewangelistów, gadającego po próżnicy - jak dziad do obrazu (a „obraz doń ani razu”). Przede wszystkim nie znamy uczucia wstydu, tubylcom wsio rawno, ponieważ wszystek wywodzimy się albo z Kresów, albo ze wsi (wyłączamy przedwojenne elity lwowskie i powojennych kupców poznańskich!) Jesteśmy zapóźnieni obyczajowo (kraj to obyczaj!) Ledwie co jeszcze w Stargardzie pod okiem milicjanta szanowano trawniki. Wzdłuż Armii Czerwonej i Szczecińskiej nie było choćby jednego kosza na śmieci, mimo tego miasto cieszyło się opinią schludnego. Obecnie ruszając w Europę opuszczamy gród śmierdzący ketchupem, zapluty gumą z idiotycznymi grafitti na świeżych tynkach, zdewastowanymi domofonami, z poprzewracanymi przy wściekle niszczonych ławkach parkowych koszami na odpadki. W uzupełnieniu kloaczny język, urągliwe spojrzenia i uprzedzająca publiczna nieuprzejmość. Tak naprawdę wszystko mamy gdzieś, zaś jako 96-procentowi katolicy (vide dr Rydzyk), z których co piąty łazi nieźle napruty, dzielimy się nienawiścią. Rany codzienności uśmierzamy Dniem, o którego istocie nic nie wiemy, podobnie jak czyniący dobro marszami, tj. szlakiem prezydenta Pajora bądź śladem deputowanego Jacha, na partyjny gwizdek pokonując konieczne trasy pobożne. Proponuję zatem nauczanie bezinwestycyjne, bez zawracania gitary wiążącym koniec z końcem katechetkom i wikarym na samorządowej diecie. Zaczynamy od „rozmiękczania za młodu”… Oto przedszkolaki nasiąkają patriotyzmem: przyklękają, balansują od kamienia do kamienia, wędrując z kwiatkiem od tablicy do tablicy, trzymając się falban pani przewodniczki, chwieją się od krzyża do krzyża. Ćwiczą od Ulicy Magicznej via park 3 Maja z sikaniem po lodach waniliowych w krzakach. Uduchowione maluchy kończą zaprawę zapalaniem zniczy w getcie konsekrowanych na Cmentarzu Komunalnym. Swego czasu starsi powtarzali, nie sztuka robić porządki, sztuką jest porządek utrzymać. Jak to nad Czarną Iną, nauka poszła w las. Nie ma wyjścia, nastał czas sprzątania.
da Videk (81.190.39...) 22-04-2015 12:57
