- Czujcie się prawie jak w stadninie - zapraszał do podziwiania obrazów, a także witraży Augustyn Maćkowiak. - Te konie są prześliczne!
Aleksandra Cyglicka maluje od 1997 r. Najpierw należała do grupy plastycznej w szczecińskim klubie Arka, potem do pracowni SCK. Od 2005 r. jest członkiem grupy plastycznej Malachit przy Domu Kultury Kolejarza. Była inicjatorką powstania grupy plastycznej Alma przy Kole Gospodyń Wiejskich w Morzyczynie, nad którą wraz z Marią Magdaleną Proskurowską miała pieczę. Aleksandra Cyglicka maluje głównie w technice olejnej, czasem w akwareli. Spod jej rąk wychodzą pejzaże, portrety, kwiaty czy zwierzęta, a także obrazy o tematyce kolejowej. Ma na koncie ponad 20 wystaw indywidualnych i wiele zbiorowych. Prezentowała już koty i psy, a teraz bohaterami jej kolejnej ekspozycji są konie.
- W koniach zakochałam się jako bardzo młoda osoba, uczyłam się wtedy na Politechnice w Szczecinie, znajomi z Akademii Rolniczej zaprosili mnie do stadniny - wspomina artystka z Morzyczyna. - Pamiętam, że wsadzono mnie wtedy na jednego z koni. Zakończyło się to nie najlepiej, bo spadłam z jego grzbietu. Ale kocham konie, a także psy i koty. Postanowiłam sobie, że namaluję tyle koni, by powstała wystawa.
Na wystawie w Klubie Błękitnego Generała znajduje się 14 obrazów przedstawiających te dostojne zwierzęta. To jedynie część prac artystki. Zwierzaki maluje ze zdjęć i kalendarzy. Obraz przedstawiający konie we mgle powstał na podstawie zdjęcia Andrzeja Berłowskiego.
Aleksandra Cyglicka interesuje się też fotografią i tworzy witraże. Do pracowni Beau verre (w tł. piękne szkło), prowadzonej przez Małgorzatę Jańczak, instruktora KW wciągnęła męża Wiesława. Co czwartek razem chodzą na zajęcia do klubu garnizonowego. Kilka ich prac znalazło się na otwartej 12 czerwca wystawie "Inspirowane gotykiem". A także innych uczestników tej pracowni. Uczęszczają do niej także: Aldona Chmielnicka, Krzysztof Słaby, Lucyna Wróblewska, Maria Magdalena Proskurowska, Grażyna Kubińska, Bożena Smółka i Danuta Szudzichowska.
Pracownia witrażu Beau verre istnieje od 2007 roku. Na przestrzeni lat zmieniała się liczba jej członków; jedni odchodzili, przychodzili kolejni.
- Tworzymy witraże techniką Tiffanyego - opowiada Małgorzata Jańczak, instruktor KW, kurator wystawy. - Pojechałam kiedyś na specjalne szkolenie do Koszalina, które trwało kilka dni. Namówiłam kierownika. Jemu też pomysł utworzenia u nas pracowni witrażu bardzo się spodobał.
Najdłużej, bo od ok. 10 lat na zajęcia uczęszcza Krzysztof Słaby.
- Kiedyś poprosiłem koleżanką Bogusię, z którą pracowałem, by zrobiła mi witraż, bo podobało mi się to, co tworzyła - wspomina Krzysztof Słaby. - A ona odpowiedziała: „to przyjdź i sobie zrób sam”. I tak to się zaczęło. Zrobiłem przez te lata kilkadziesiąt witraży. Obdarowuję nimi bliskich i znajomych, część zostaje w naszej pracowni. Robię m.in. lampy, ozdobne zawieszki na ścianę, świeczniki, a także mozaiki.
Pan Krzysztof razem z Aleksandrą Cyglicką i jej mężem zrobili wspólnie witrażowe szachy. Są prezentowane wraz ze szkatułkami w gablocie klubowego holu. Tuż obok dumnie pręży pierś wspaniały, witrażowy kogut.
Więcej o wystawie i jej twórcach dowiesz się z poniższego nagrania:
