Nauka jazdy pod okiem rodziców – zmiany w szkoleniach na prawo jazdy
Nauka jazdy pod okiem rodziców – zmiany w szkoleniach na prawo jazdy.
Artykuł sponsorowany
Ilość wyświetleń: 732
Ministerstwo Infrastruktury za wszelką cenę dąży do tego, aby młodzi kandydaci na kierowców byli lepiej przygotowani do egzaminu, a w przyszłości do samodzielnego poruszania się po drogach. Zobaczmy, jakie rozwiązanie według rządzących ma pomóc osiągnąć ten cel.
Na jazdy z rodzicami?
Jazdy pod opieką rodziców mimo braku uprawnień do kierowania pojazdami – to coś o czym obecnie mało kto pomyślałby na poważnie. Według Ministerstwa Infrastruktury nie jest to jednak taki głupi pomysł. Rządzący zaproponowali bowiem tzw. kurs rozszerzony z osobą towarzyszącą. Polegałby on na tym, że kandydat na kierowcę, który ma co najmniej 17 lat i ukończył z powodzeniem część teoretyczną i praktyczną szkolenia w ośrodku nauki jazdy oraz naukę udzielania pierwszej pomocy mógłby uzupełnić swoją wiedze i doświadczenie wyniesione z OSK o jazdy z osobą towarzyszącą, która posiada już uprawnienia do kierowania pojazdami. Taką osobą towarzyszącą mogliby być rodzice lub opiekunowie prawni. Szkolenie odbywałoby się przy użyciu odpowiednio oznakowanego auta.
Według rządzących głównym celem umożliwienia kandydatom na kierowców zrobienia takiego dodatkowego kursu ma być ich lepsze przygotowanie do egzaminu, podniesienie poziomu umiejętności i codziennego korzystania z pojazdów oraz lepsze obycie się kandydata na przyszłego kierowcę z ruchem drogowym co miałoby mieć wpływ na dobre przygotowanie do późniejszego samodzielnego pełnego uczestnictwa w ruchu drogowym. Ponadto, Ministerstwo Infrastruktury uważa, że taki kurs byłby doskonałą i przede wszystkim o wiele tańszą alternatywą dla jazd dodatkowych, które są wykupywane w OSK.
Co jeszcze się zmieni?
Kursy rozszerzone z osobą towarzyszącą nie są jednak jedynym pomysłem Ministerstwa. W propozycjach zmian znajdują się także takie punkty jak ujednolicenie i podwyższenie wymagań dotyczących ośrodków szkolenia kierowców. Rządzący chcą zlikwidować tzw. super OSK i podnieść wymagania dla wszystkich ośrodków szkoleń kierowców. Po zmianach OSK musiałyby posiadać własne sale wykładowe, auta, place manewrowe i pomieszczenia biurowe. Niedozwolone byłby wynajmowanie ich wspólnie przez kilka ośrodków, jak to często ma miejsce obecnie.
Zmiany mają dotknąć też samych instruktorów. Będą oni musieli posiadać co najmniej średnie wykształcenie i prawo jazdy przez co najmniej pięć lat. Kandydaci na instruktorów muszą zaś zdawać egzaminy nie przed komisjami powoływanymi przez ministra infrastruktury tylko w Instytucie Transportu Samochodowego. Zmiany te mają podnieść kompetencje kadry i przyczynić się do lepszego nauczania przyszłych kierowców.
Jak jest obecnie?
Okazuje się, że jazda bez uprawnień to dość spory i powszechny problem w Polsce. Niejeden adwokat przyzna, że liczba dotycząca tego typu spraw od wielu lat utrzymuje się na wysokim poziomie. Tymczasem jest to zachowanie karalne. Dotyczy to nie tylko sytuacji, gdy osoba nieposiadająca uprawnień jedzie pojazdem sama. Równie nielegalne jest prowadzenie pojazdu bez uprawnień pod opieką osoby posiadającej uprawnienia, np. z rodzicem. Czynność ta grozi mandatem. Mandatu można oczywiście nie przyjąć, ale każdy adwokat powie, że lepiej tego nie robić, bowiem w takim przypadku sprawa kierowana jest do sądu. A tam, zgodnie z art. 24 par. 1 Kodeksu wykroczeń sędzia może ukarać prowadzącego grzywną opiewająca na kwotę wynoszącą od 20 złotych do nawet 5 tysięcy złotych.
Kiedy zmiany?
Niestety, na razie nie wiadomo. Panująca w Polsce i świecie pandemia Covid-19 skutecznie opóźnia i spowalnia wszelkie prace nad projektami ustaw, dlatego wejście w życie nowych przepisów może być kwestią dość odległej przyszłości. Należy pamiętać, że nawet w normalnych warunkach ustanowienie tego typu nowych przepisów wymaga czasu, bowiem po prezentacji katalogu propozycji przed sejmową komisją odbywają się analizy, konsultacje i oceny. Sam projekt ustawy musi również przejść długą drogę legislacyjną i okres vacatio legis (czyli okres między urzędowym ogłoszeniem danego aktu normatywnego a jego wejściem w życie).
