Bulimia to rodzaj zaburzenia odżywiania, który zwany jest również żarłością psychiczną. Bulimia polega na kompulsywnym jedzeniu sporych ilości w krótkim czasie, a następnie zmuszaniu się do wymiotów, aby zwrócić przyjęty posiłek lub stosowanie wycieńczających głodówek, które stanowią karę za impulsywne jedzenie. Poznaj przyczyny bulimii i sprawdź, gdzie mieszkańcy powiatu stargardzkiego mogą szukać pomocy.
Bulimia – jak ją rozpoznać?
Bulimia bywa mylona z anoreksją, ponieważ w obu przypadkach chory stara się za wszelką cenę kontrolować swoją masę ciała. Z tą jednak różnicą, że anorektycy ograniczają posiłki do skrajnie niskich poziomów, co odwzorowuje masa ciała. Tymczasem w przypadku osób chorych na bulimię, problem może nie być widoczny na pierwszy rzut oka. Bulimicy to zwykle osoby o prawidłowej masie ciała, zaburzenie może nawet występować u chorych z nadwagą, czy otyłością. Jeśli jednak zauważyłeś u bliskiej osoby napady obżarstwa, niską samoocenę, wykonywanie intensywnych (wręcz katorżniczych) ćwiczeń fizycznych, czy obecność środków przeczyszczających, to znak, że konieczna jest pomoc psychologa.
Przyczyny bulimii
Czynniki, które przyczyniają się do zaburzeń bulimicznych, dzieli się na cztery kategorie. Przyczyną mogą być genetyczne, ponieważ uważa się, że występowanie zaburzeń tego rodzaju w rodzinie, może zwiększyć ryzyko zachorowania. Wyróżnia się również czynniki psychologiczne, takie jak stres, żałoba, czy trauma np. po ciężkim porodzie. Kompulsywne jedzenie i wymiotowania może również pojawić się u osób, których bliscy borykają się z uzależnieniami. Bulimia może mieć również podłoże społeczne (ze względu na obowiązujący kanon piękna) lub biologiczne – uważa się bowiem, że na bulimię wpływ może mieć nieprawidłowy poziom neuroprzekaźników np. serotoniny.
Leczenie bulimii
Bulimia jest zaburzeniem, które wyleczenie wymaga wsparcie wielu specjalistów. Potrzebny będzie zarówno psychiatra, lekarz pierwszego kontaktu, jak i dietetyk. Warto jednak zawalczyć o zdrowe nawyki żywieniowe i własną samoocenę, ponieważ długotrwała bulimia może prowadzić do zaburzeń pracy serca, rozciągnięcia ścian żołądka, przewlekłego zmęczenia, zaburzeń hormonalnych, bezpłodności, czy nawet samobójstwa, ponieważ u bulimików często rozwija się depresja. Podjęcie leczenia to zatem konieczność, obejmuje zarówno farmakoterapię, jak i psychoterapię. Dużą skutecznością w zakresie zaburzeń odżywiania cieszy się kognitywna terapia behawioralna.
